Triduum Paschalne i rezurekcja 17-20.04.2014

Wielki Czwartek to dzień Ostatniej Wieczerzy – ustanowienia Eucharystii i Kapłaństwa. Jest to także szczególny dzień miłości i jedności, gdyż właśnie podczas Ostatniej Wieczerzy daje Jezus swoim uczniom przykazanie miłości: „przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali. Po tym poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, gdy miłość wzajemną mieć będziecie”. (J 13,34-35). Sam Jezus daje przykład miłości i pokory, umywając uczniom nogi. Nasza świątynia w czasie Eucharystii była prawdziwym Wieczernikiem, a Msza św. świętą Wieczerzą, na której zgromadziliśmy się jako uczniowie Jezusa wokół swojego Pana. Przeżywaliśmy ją dziś szczególnie w duchu wdzięczności Panu Jezusowi za wielki dar Eucharystii i Kapłaństwa. Dodatkowym radosnym przeżyciem dnia dzisiejszego było przyjęcie nowych ministrantów oraz lektorów. Po homilii wygłoszonej przez ks. Marka na temat Eucharystii i kapłaństwa, ks. proboszcz umył nogi dwunastu mężczyznom: ojcom młodzieży przygotowującej się do bierzmowania. Ten obrzęd przypomniał nam przykazanie miłości, potrzebę wzajemnej służby oraz służebny charakter Chrystusowego kapłaństwa.

Wielki Piątek to dzień odkupieńczej Męki i Śmierci Zbawiciela. Jest to jedyny dzień w roku, w którym Kościół nie sprawuje Ofiary Mszy św. Liturgia Kościoła składa się w tym dniu z czterech części: Liturgia Słowa z opisem Męki Pańskiej, zakończona rozbudowaną, uroczystą modlitwą powszechną; adoracja Krzyża (Po trzykrotnym wezwaniu kapłana: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata” i odpowiedzi wiernych: „Pójdźmy z pokłonem” wszyscy podchodzili oddając cześć przez ucałowanie Krzyża i Chrystusowych ran); Komunia św.; procesja do Grobu Pańskiego. Znakiem szczególnej powagi i pokutnego charakteru wielkopiatkowych obrzędów był obnażony ołtarz, milcząca procesja wejścia bez Krzyża i świec oraz pokutny gest kapłana padającego na twarz na początku liturgii.
Po Nabożeństwie liturgicznym trwała adoracja Pana Jezusa w Grobie do godz. 23 (adoracje prowadzili m.in: KŻR, Akcja Katolicka i młodzież.

Wielką sobotę rozpoczęliśmy jutrznią, czyli liturgiczną modlitwą poranną. Przez cały dzień ludzie przychodzili by modlić się przed Grobem Pańskim, a także odbywało się poświęcenie pokarmów na stół wielkanocny.
Wieczorne ceremonie to najbardziej uroczysta liturgia w roku, która nosi nazwę wigilii paschalnej. Tak jak w paschalną noc wyprowadził Bóg naród wybrany z niewoli egipskiej, tak i tej nocy Jezus Chrystus przechodzi ze śmierci do życia, wyprowadzając nas z niewoli naszych grzechów i śmierci. On jest naszą Paschą, prawdziwym Barankiem, którego Krew zgładziła nasze grzechy. Dlatego tej nocy rozbrzmiało po raz pierwszy po czterdziestu dniach postu radosne Alleluja, a Kościół przeżywa radość Zmartwychwstania i głosi chwałę Chrystusa. Liturgia wigilii paschalnej składa się z czterech części. Pierwsza część to obrzęd światła: poświęcenie ognia i świecy paschału – znaku Chrystusa Zmartwychwstałego. Liturgia światła kończy się radosnym orędziem wielkanocnym. Po nim nastąpiła liturgia Słowa ukazująca dzieje zbawienia. Trzecia część to liturgia chrzcielna. Jak naród wybrany przeprowadził Bóg cudowną ręką przez wody Morza Czerwonego, tak nas wyprowadza Jezus z niewoli śmierci i grzechu przez wody chrztu świętego. Tej nocy poświęcona została woda chrzcielna a my, zebrani w świątyni, dziękowaliśmy Bogu za sakrament chrztu świętego oraz odnowiliśmy nasze chrzcielne zobowiązania. Ostatnią część stanowiła liturgia eucharystyczna. Radość wielkanocna znajduje swój szczególny wyraz w porannej Mszy św. z procesją rezurekcyjną ulicami naszego osiedla.