Wprowadzenie relikwii bł. ks. Michała Sopoćki 30.04.2023
W ostatnią niedzielę kwietnia, przed Mszą św. o godz. 10., ks. biskup Piotr Turzyński wprowadził do naszej świątyni relikwie Błogosławionego Księdza Michała Sopoćki, spowiednika i kierownika duchowego św. Faustyny, wielkiego propagatora objawień, jakie Pan Jezus dał św. Faustynie oraz teologii Bożego Miłosierdzia. Przed rozpoczęciem uroczystości obszerny komentarz, wraz z życiorysem Błogosławionego, odczytała Weronika Kurek. Następnie procesyjnie Ksiądz Biskup wniósł relikwie i odmówił litanię do bł. Michała. Po wejściu duchownych z asystą do prezbiterium, ks. proboszcz wyraził wiarę w obecność Błogosławionego w znaku relikwii i w tajemnicy świętych obcowania oraz nadzieję, na szczególne jego orędownictwo a także na dalszy rozwój kultu Miłosierdzia Bożego w naszej parafii. Kult ten już jest w naszej parafii bardzo żywy: jeden z dwóch bocznych ołtarzy jest ołtarzem Jezusa Miłosiernego, przy którym często i licznie modlą się wierni; w każdy piątek dwugodzinną adorację Najświętszego Sakramentu rozpoczynamy o godzinie 15 koronką do Bożego Miłosierdzia i rozważaniem Dzienniczka św. Siostry Faustyny; szczególnie uroczyście obchodzimy niedzielę Bożego Miłosierdzia z licznym udziałem wiernych w nabożeństwie o godz. 15; z dorosłymi bądź młodzieżą nawiedzamy sanktuarium w Łagiewnikach, pielgrzymowaliśmy także do Wilna śladami św. Faustyny.
Ks. biskup Piotr w homilii nawiązał do obchodzonej dziś niedzieli Dobrego Pasterza. Jezus jest Dobrym Pasterzem, który przyszedł, „by owce miały życie i miały je w obfitości”. Potrzebujemy Dobrego Pasterza, bo wbrew współczesnemu światu, który wmawia człowiekowi, że jest samowystarczalny, że wszystko powinno koncentrować się wokół mojego ja i moich oczekiwań, aspiracji, które za wszelką cenę mogę realizować, potrzebujemy Opiekuna, który nas chroni, przeprowadzi przez ciemną dolinę, pomoże znaleźć drogę i uniknąć niebezpieczeństw. Tym pasterzem jest Bóg, ale on posługuje się ludźmi. W osobie bł. ks. Sopoćki widać, jak Bóg posługuje się ludźmi. To przecież dzięki niemu, dzięki jego mądremu kierownictwu, siostra Faustyna zaczęła spisywać Dzienniczek, bł. Michał pomagał w spełnieniu polecenia Jezusa, by namalować słynny dziś na całym świecie obraz Jezusa Miłosiernego, mimo ogromnych przeciwności, do końca życia zabiegał o ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego. Św. Faustyna umierając, była spokojna, że dzieło rozkrzewiania Bożego Miłosierdzia została złożone w dobre ręce. Całe swoje życie poświęcił temu dziełu. Dzisiaj dziękujemy Bogu, że Polska miała takich pasterzy – mówił Ksiądz Biskup.
Autorem zdjęć z uroczystości jest p. Krzysztof Rachalski. Dziękujemy
Ksiądz Michał Sopoćko urodził się 1 listopada 1888 roku w Nowosadach w powiecie oszmiańskim (dzisiejsza Białoruś, przed wojną województwo wileńskie). Po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie wstąpił w 1910 roku do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1914 roku. W latach 1914-1918 był wikariuszem w parafii Taboryszki. W 1918 roku wyjechał do Warszawy i podjął studia w zakresie teologii moralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył magisterium w 1923 roku, a w 1926 roku uzyskał tam tytuł doktora teologii. Od 1919 roku był jednocześnie kapelanem wojskowym. W 1927 roku został mianowany ojcem duchownym i wykładowcą w Seminarium Duchownym w Wilnie. W 1932 roku zwolniony z funkcji ojca duchownego, poświęcił się głównie pracy naukowej. W 1934 roku habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim.
W czasie okupacji niemieckiej udało mu się szczęśliwie uniknąć aresztowania i przez dwa i pół roku ukrywał się w okolicach Wilna. W 1944 roku po wznowieniu działalności Seminarium Duchownego w Wilnie wykładał w nim aż do jego zamknięcia w 1945 roku przez władze radzieckie i relegowania do Białegostoku. Tu objął wykłady w Seminarium, organizował szereg miesięcznych i rocznych kursów katechetycznych dla zakonnic i osób świeckich, a w latach 50. i 60. organizował także wykłady otwarte o tematyce religijnej przy parafii farnej w Białymstoku. W 1962 roku przeszedł na emeryturę, ale poświęcił się pracy duszpasterskiej w kaplicy przy domu zakonnym Sióstr Misjonarek św. Rodziny w Białymstoku, którą już w 1957 r. rozbudował. Niemalże do końca swych dni uczestniczył aktywnie w życiu diecezji, pracował naukowo, publikował. Zmarł w domu Sióstr Misjonarek 15 lutego 1975r.
Ks. Michał Sopoćko całe swoje życie poświęcił Bogu i Kościołowi. Wyróżniał się nadzwyczajną gorliwością o chwałę Bożą, wyrażającą się w niezwykłej aktywności, osadzonej w głębokim życiu duchowym. Zadziwia różnorodność jego prac. Był duszpasterzem parafialnym, katechetą, organizatorem szkolnictwa, pedagogiem, wykładowcą na Uniwersytecie i w Seminarium, ojcem duchownym, spowiednikiem alumnów, księży i sióstr zakonnych, kapelanem wojskowym, działaczem trzeźwościowym, budowniczym kościołów. W jego bogatym w wieloraką działalność życiu dominujący i najpiękniejszy rys pozostawiła służba idei Miłosierdzia Bożego. Jemu to bez wątpienia przysługuje obok św. Faustyny Kowalskiej zaszczytny tytuł Apostoła Miłosierdzia Bożego. Jako jej spowiednik i kierownik duchowy z czasów wileńskich, zainspirowany jej objawieniami, oddał się całkowicie szerzeniu prawdy i kultu Miłosierdzia Bożego. Opublikował szereg dzieł o Miłosierdziu Bożym, zabiegał o ustanowienie święta, przyczynił się do namalowania pierwszego obrazu Jezusa Najmiłosierniejszego Zbawiciela, współtworzył Zgromadzenie Zakonne Sióstr Jezusa Miłosiernego.
Dostrzegając niezwykle gorliwą służbę Bogu i Kościołowi w kapłaństwie oraz świętość życia ks. Sopoćki wszczęto w 1987 roku jego proces beatyfikacyjny. Uroczysta beatyfikacja ks. Michała Sopoćki, odbyła się 28 września 2008 roku w Białymstoku w sanktuarium Miłosierdzia Bożego, gdzie też spoczywają doczesne szczątki Błogosławionego. Od 30 kwietnia, także w naszym kościele, Błogosławiony Ks. Michał Sopoćko będzie obecny w swoich relikwiach wraz z innymi dziesięcioma polskimi świętymi i błogosławionymi.
